EKSİK

Bu sabah garip bir sabah ! herkeste bir değişiklik var.(Bluzumu ters giydiğim için tüm terslikleri çekiyorum da olabilir) Ve sanırım bazı kişilere benden gözüktüler. Sevgili Yöneticimizin sabah sabah bu kadar soru sormasının başka ne açıklaması olabilir ki? Bir aylık mail trafiğini sabahın bu saatinde yapmış olmamız çok enteresan. Zaten hava kapalı. Tam bunalım havamdayım. Böyle uğultu ile birlikte hafif fırtına sesi de var. Bir de yağmur yağarsa tamamdır benim için.

Bunalımlarımın bile eski havası kalmadı. Kısa süreli melankoli dışında tam olarak bunalım haline geçemiyorum. Çünkü genel olarak her şeye “Vardır bunda da bir hayır” edası ile yaklaştığım için sıkıntılı bir durumdayım kısacası. Belki de bu durumda olmamın başka bir sebebi vardır. Artık beklentilerimden vazgeçtim çünkü. İşle ilgili, aşkla ilgili, evlenmek ve çocuk sahibi olmakla ilgili tüm beklentilerimi sıfırladım kafamda. Madem olmuyor o zaman günümüze bakalım modundayım.

En kötü ihtimali düşündüm bu duruma gelebilmek için. Uzun bir dönem hayalimde kurduklarımın gerçek olabileceklerine inandım. Gerçek olma ihtimallerini ölçtüm tarttım. Ama sonra baktım ki bu dileklerim olmuyor o zaman kıvranmaktan başka ne yapabilirim diye düşündüm. Bu haldeyim kısacası. Öylesine yaşıyorum. Yemek yiyorum, gülüyorum, ağlıyorum, uyuyorum ve  kitap okuyup şömine başında kazak örüyorum…

Ve “en büyük korkumu” artık umursamamaya çalışıyorum. Aslında yattığımda umursuyorum ama uykuya daldığımda geçmiş oluyor. Bir şey beklememe hali bitki olmakla aynı durum olsa da artık bitkiyim. Ve kendi kendimi telkin etmeyi de öğrendim. Benim hayalimdeki aile kavramım hayatımda olmazsa ne olur sorusunu çok sordum kendime. Ve düşündüm ki 45 yaşında yalnız ve bunalımda bir kadın olacağıma karar verdim. İyi de o zaman pek bir değişiklik olmayacak hayatımda. Çünkü ben 18’imde de 28’imde de bunalımdaydım. 45 yaşımda bunalımda olmam benim için çok bir şey değiştirmiyor. Sadece sevgi ve ilgi eksikliği yaşarım bu durumda.

Hani kitaplar okuyorum ya ! böyle içinde umut dolu cümleler olan. “Bak bunu dilersen bu olur evrene mesajını doğru gönder”. “Evren ne istersen verir”. “Yeter ki sen iste ve istemeyi bil.” “Büyük güç içimizde”, “Hayatta elde edemeyeceğin hiç bir şey yok”  gibi gibi…İşte bu kitaplar bende sadece 2 haftalık bir etki yaratıyor. Sonra etkisini kaybettiğinde sadece elimde gerçekleşmemiş dileklerim kalmış oluyor. Uzaya gitmeyi, Yada bir şirketin ceo’su olmayı, ya da önemli bir politikacı olmayı hayal etmiyorum. Sadece her insanın kolayca yapabildiği bir şeyi diliyorum. Ama herkesin yaptığı bende kolay olmuyor demek ki.

Neyse işte…

29 yaşımdan gün aldığım şu günlerde, hayatta hiçbir şeyin TAM olmayacağının farkına vardım. İşle ilgili, hayatla ilgili ne beklerseniz bekleyin, beklentiniz TAM olarak istediğiniz gibi olmayacak galiba. Büyük çoğunluk gibi eksik şeyler yaşamaya devam ediyorum kısacası…

Bir karar vermeye ihtiyacım var. Keşke biri bana yardım etse ! Ama bu yardımı ancak kendi kendime yapabilirim

C.Y.