365 yazı ve ben

365 yazı ve ben

28 Mart 2012 Çarşamba

MERHABA !


Bu merhabanın bir anlamı var benim için. Uzun bir ayrılıktan sonra sevdiğin bir dostunu görürsün. Önce gülümsersin ve ardından kocaman sarılırsın ya ! İşte bu merhaba o merhaba anlamında. Dostumu özlemişim gibi. Bir süredir anlatacaklarım biriktiği için onunla muhabbet etmeyi sabırsızlıkla bekliyormuş gibi.. Bu nedenle merhaba…
Bir süredir ne kendi bloguma nede başkalarının bloglarına bakmadım. Blogumu kapatmamın saçmalığından bahsettiğim zamanlarda oldu aslında. “Neden” kapattığımın altındaki acı ezikliğin farkına varıyorum dün ve bugündür. Aslında kapattığım bir internet ekranı değildi belki de, İnsanlara kendini kapatmakla blogu kapatmak aynı şeydi benim için. Bir deve kuşu gibi kafanızı kuma gömmek istediğiniz bir anınız oldumu bilmiyorum. Ama olduysa eğer beni daha iyi anlıyorsunuzdur. Kısaca bir süreliğine kafamı kuma gömdüm.
Şimdi araştırdım ki ! Deve kuşları zaten korktukları zaman kafalarını kuma gömmüyorlarmış ? Aslında deve kuşu ve ben ancak bu kadar birbirimize benzeyebilirdik. Deve Kuşu korktuğu zaman yapmadığı bir hareketle yıllardır anılıyormuş meğersem !!!
Aslında kendimden beklenmeyen hareketler sergilediğimin farkındayım. Mesela çok sinirlendiğim için bu blogu kapatmak ve sonrada hiçbir zaman açmamak tam olarak benden beklenen bir davranıştı. Ya da sigarayı bırakıp! 3 gün sonra kenarda köşede gizli gizli 1 2 fırt çekmeye çalışmakta,  tam olarak benden beklenen bir davranış… Bu nedenledir ki insanlar benim sigarayı bıraktığıma bir türlü inanmıyorlar. Belki de haklılardır. Önceki davranış modellerindeki alışkanlıklara dayanarak bundan emin olabiliyorlar. Mesela abim suratıma sigara üflerken benim ondan bir sigara isteyeceğimden o kadar emindi ki! Ama hayat işte. Arada bir şaşırtmayı seviyor insanı..
Bir süredir yazmadığım için yazmaya da “utanır” olmuşum sanki. Bu yazdıklarımdan “yanlış anlamlar” çıkarmı acaba ! İnsanlar benim kelimelerimden beni “yanlış anlarlarmı” acaba gibi saçma düşünceleri sanal ortamda bile yaşıyorsam eğer. Günlük hayattaki ruh durumumu siz tahmin edin artık !
Aslında genel olarak keyfim yerinde. Bazı saçma sapan kurgular dışında güzel günler geçiriyorum. Sağlıklı bir göbek yapma yolundayım mesela ! Sağlıklı ve şişman olduğum zaman belki hayatım daha farklı olur J Dünya üstünde ne kadar lezzetli tatlar var böyle.. Genellikle kilolu bayanlar daha şen olurlar. Böyle kocaman kahkahalar atarlar ya hani, belki bende öyle olurum J
C.Y.

12 Mart 2012 Pazartesi

YEMEK TARIFI !


Hani böyle aslında çok fazla konuşmak istersin. Ama ağzından o ilk kelimeler çıkamadığı için bir türlü konuşmaya başlayamazsın, Ya da kafandan yüzlerce fikir geçer ama hiç birini dile getirmezsin. Ya da oturup yapmak istediğin bir şeyler vardır. Mesela oturup ağlamak , yazmak, okumak,izlemek veya konuşmak istersin. Ama hiçbir şey yapmazsın ya,, O durumdayım. Nedenini bilmiyorum ama bu haldeyim işte. En son yazımda bahsettiğim gibi sigarayı bıraktım. Bıraktım ama ! Geçen gece 3 , dün 2 bugün de 1 olarak toplam 6 sigara içtiğimi söylemezsem kendimi suçlu hissedeceğim…Yalan söyleyecek halim yok.
Yani Çarşamba öğleden sonradan beri 6 tane içtim. İçtikten sonrada çok pişman oldum. Kendimi suçlu hissettim. Sürekli “Ne gerek vardı” Ne oldu yani içtinde” gibi cümlelerle beynimi yemekle meşgulüm anlayacağın. Hadi içtin bari tadını çıkar. Oda olmuyor. Bir de geçen gün rüyamda 1 tane içmiştim. Onu saymıyoruz değil mi ? Sabah kalkınca kendimi suçlu hissetmiştim. Eyvah gerçekten içmiş olabilir miyim acaba diye baya düşündüm yatakta. Manyaklık parayla değil ki ! Bedava olunca da bol bol kullanıyorum işte. Belki bir irade sorunum vardır. Bilemiyorum. Ama bir sorunum olduğu çok belli.
Bu  arada isyan etmek istiyorum. Ama hiç halim yok açıkçası. Neden, niçin sorularını soracak durumda değilim. Kimseyle konuşup halimi anlatacak durumumda yok. Çünkü halimde bir farklılık yok. Her zamanki halim işte. Eksik şekilde yaşamaya devam ediyorum.. Kocaman bir eksiklik var gibi. Tek isteğim bu günle ilgili mesela. İş çıkışı hemen pijamalarımı giyip, koltuğa uzanıp şu evlilik programını açmak.. Boş boş ekrana bakacağım yine. Arada mutfağa gidip lavaş arası kaşar yemeğimi yapacağım. Ve “bu günde doydum”! Diyerek şükredeceğim. Her gün aynı şeyleri yemekten de çok sıkıldım.
Böyle eve girdiğimde mutfaktan en sevdiğim yemeklerin kokularının yayılmasını hayal ediyorum! Ama bu sadece hayal benim için. Çünkü mutfakta benden başkası yok. Bende de o kabiliyet yok. Lavaş arası kaşarı gözümde büyütüp mutlu olmaya çalışıyorum işte. Napiim. Başka bir şansım var mı ? Yok. Sanki çok mutlu bir hayatım varmış gibi bide sigarayı bıraktım. Çok gerekliymiş gibi.. Birde babam mutlu mutlu beni arayıp sigara raporu almıyor mu L Çok üzülüyorum.. Bak şu an ağlamak geçti içimden. Ama vazgeçtim. Ne gerek var ki ağlamaya ! Ağlasam ne değişecek. Belki akşam ağlarım. İşim gücüm yok nasılsa.
Ortada bir gariplik var aslında. Benimle alakalı bir gariplik. Hani bir cihazın yapımında teknik bir arıza vardır. Ve o cihaz dönem dönem bozulur. Bende öyleyim. Cihazlarda durum daha farklı tabi, imalat hatası olunca hemen piyasadan toplatabiliyorlar. Ama bende durum aynı şekilde işlemiyor işte J Hani Yalan Dünya’da Orçun’un babası Orçun için diyor ya “ Biz bunu yapamadık, olmadı bu” diye. Hah işte sanki bende tam olmamışım gibi J Manyağım demiştim değil mi ? Bak tam 2 dakika önce ağlamak üzere burnum karıncalanmıştı. Ve 2 dk sonrada gülüyorum.  Napiim ben böyleyim işte.
Hiç unutmuyorum ! Bir akşam çok mutsuzdum. Nedenini bilmiyorum ama çok pis ağlayasım vardı falan. Dedim dişlerimi fırçalayayım, makyajımı temizleyeyim, sonra yatmadan önce terasa çıkıp ağlar , sonrada yatarım diye planlamıştım! Yapmam gerekenleri yapıp terasa çıktım. Evet ağlamak için hazırım. Hadi başlayalım dedim. Ama oda ne ! Mahallede düğün mü var, Arka fonda çökertme çalarken ben nasıl ağlayacağım şimdi ? Dedim… Ve terasta 2-3 kere çökertme figürü ile yöresel düğün dansımı yapıp aşağıya inip yattım J Ağlamak için çıktığım terasta 2 çökertme oynayıp, kendi halime güle güle aşağı inmem nasıl bir rahatsızlık belirtisi acaba ? Bilen varsa lütfen söylesin.
Saçma bir yazı oldu farkındayım. Belki konuşmak istiyorumdur. Ama ağzımı açacak halim olmadığı için yazıyorumdur. Kim bilir ?
Şu sigarayı bir çırpıda bırakıveren insanlar. Nasıl garip geliyorsunuz şu an bana anlatamam. Bende aslında başarılıyım. Çokta kötü sayılmam. En azından tiryakiliğim kayboldu. Bu arada dün bir kitaptan bazı bölümler okudum. Bazı çalışmam gereken konular var. Konuların ne olduğunu söyleyemem. Çünkü çok saçma J
Bu blogta eğer yemek tarifleri verseydim nasıl olurdu diye düşündüm şimdi J Epey güldüğümü belirtebilirim. O zaman ilk tarif ile işe başlamak istiyorum. Lavaşı paketinden çıkartıp hafif ısıttığınız tost makinesinin içine açık bir şekilde yerleştirin. Düzgün bir şekilde kestiğiniz kaşarları ortasına dizin ve rulo haline getirin. Ve tost makinasının kapağını kapatıp 4-5 dk pişmesini bekleyin. 5 dk içinde etrafından kaşarların eridiği geleneksel C.Y. yemeğiniz hazır oldu işte J Şimdi 4 parçaya bölüp afiyetle yiyebilirsiniz…
Yarın ki tarifim de Noodle olacak. Aslında yarına kadar sizi bekletmek istemem. Hazır işimde yok. Anlatayım o zaman.. Marketlerde satılan küçük paketler var. Tanesi 900 kuruş. Ama her markette olmayabilir. Paketi açıp kaynar suyun içine atın soslarını da atın. 3 dk kaynayınca yemeğiniz hazır.
Bu arada ben bu beslenme şekliyle sigarayı bıraksam ne işe yarar. Şu yediklerime bir bakın L Bir günde mantı tarifi vermek isterim. Derken yemek blogu maceramda böylelikle sona erdi J
Afiyet olsun !!
C.Y.

8 Mart 2012 Perşembe

SONUNDA


Mutlu bir haberi vermekten dolayı gurur duyuyorum. Evet aslında bunu çok daha önceden yapmış olmam gerekiyordu ama yapamamıştım L Kısmet bugüneymiş demek ki. Hani ev bakmaya gidersiniz. Ama alma gibi bir planınız yoktur aslında. Durumunuz falanda yoktur da öylesine bakmaya gidersiniz. Sonra bir bakmışsınız eller sıkılmış ve siz evi almışsınızdır. Artık geri dönüşü yoktur. Hangi arada aldınız o evi ? Bu kadar borcun altına nasıl girdiniz anlam veremezsiniz ya işte bende aynen öyleydim dün. Hastaneye gittim. Sigara bırakmak için nasıl bir uygulama yaptıklarını öğrenmek için. Yani sigara bırakmak için değil de formülünü öğrenip dönmekti amacım. Ama nasıl oldu bilmiyorum. Ama şu anda sigaram yok ! Dün öğle saatlerinde otlandığım son sigaradan sonra hiç sigara içmedim ! Gerçekten çok şaşkınım. Planım böyle değildi ondan şaşkınım. Bırakmayı hemen düşünmemiştim. Ama böyle oldu. Bir anda ! anlam veremeden oldu bittiye geldi gibi sanki. Bu aşk için bir veda konuşması bile yapamadım. Son bir kez bile sarılamadım sanki. Ve ondan apar topar ayrılıverdim…
Kötü mü oldu ? Hayır . Niye bilmiyorum ama kendimi çok mutlu hissediyorum. Akşam aklıma geldiği zamanlar onu beynimden atmanın bu kadar kolay olacağını düşünmemiştim. Ama oldu. Cebimde param var ve ben hala gidip sigara almadım? Sigara içmiyor olmaktan dolayı mutluyum. Böyle bir özgüven mi geldi desem, yoksa bir güç mü geldi desem bilemiyorum. Ama sigaraya bağımlı olarak yaşamanın bana bir özgüven sorunu yaşattığını anladım diyebilirim.
Bugün güneşli, sıcak ve mutlu bir kadınlar gününü kutluyoruz. Kadınlar günü çok saçma aslında. Her gün bizim günümüz değil mi de 1 günü bize veriyorlar ? Erkekler günü niye yok ? gibi saçma geyiklere girmiyorum.
Sigara bırakma olayına dönersek eğer. Doktor nikotin pastili verdi. 20 gün bunu kullan sonra gel bakalım dedi ? Günde 15 taneye kadar alma şansım varmış. Ama ben dün 1 bugünde sabahtan 1 tane aldım. Tadı kötü olduğu için fazla almayı da düşünmüyorum açıkçası. Kilo almayı bile göze aldım. Ne olur ki yani. Hafif balık etli olurum en kötü J
Sigarayı bırakmayı herkes farklı sebepten yapar. Kimi maddi yükten dolayı, kimi toplum baskısından, kimi de sağlığı için yapar. Ama herkesin bir ana sebebi vardır. Benim 1. Sebebim de özgüven eksikliğimi gidermekmiş. Sağlık ve maddiyat sonraki maddeler yani. Bir insanın içten içe bir şeye bağımlı olup onu bırakamamasını bilmesi ne kötüdür bilir misiniz siz ? İşte ben bunu biliyordum. Ta ki bu güne kadar. Dünyada bağımlı olduğum tek şeyi bırakmak ne güzelmiş böyle… Evet şimdi diyorsunuz “sen böyle konuşuyorsun da daha dur bu günler kritik günler “falan.. Hiç önemli değil. Ben inanıyorum kendime ! Önemli olanda bu değil mi ki zaten.
Bundan sonraki hayatımı dumansız olarak geçireceğim için mutluyum. Ofise gelip bana 2. Sınıf vatandaş olarak bakan siz sigara içmeyen kişiler. Bende sizdenim artık J Doktora göre 6 ay sonra hiç sigara içmemiş gibi olacakmış vücudum. İç organlarım, akciğerim, karaciğerim. Artık sizi bu işgenceyi yaşamaktan kurtardım.
Keşke daha güzel haberler verebilsem. Ama verebileceğim en güzel haber şimdilik bu !
Tüm hemcinslerimin kadınlar günü kutlu olsun. Gönlümüzden tüm geçenler gerçek olsun lütfen J
C.Y.