365 yazı ve ben

365 yazı ve ben

12 Mart 2012 Pazartesi

YEMEK TARIFI !


Hani böyle aslında çok fazla konuşmak istersin. Ama ağzından o ilk kelimeler çıkamadığı için bir türlü konuşmaya başlayamazsın, Ya da kafandan yüzlerce fikir geçer ama hiç birini dile getirmezsin. Ya da oturup yapmak istediğin bir şeyler vardır. Mesela oturup ağlamak , yazmak, okumak,izlemek veya konuşmak istersin. Ama hiçbir şey yapmazsın ya,, O durumdayım. Nedenini bilmiyorum ama bu haldeyim işte. En son yazımda bahsettiğim gibi sigarayı bıraktım. Bıraktım ama ! Geçen gece 3 , dün 2 bugün de 1 olarak toplam 6 sigara içtiğimi söylemezsem kendimi suçlu hissedeceğim…Yalan söyleyecek halim yok.
Yani Çarşamba öğleden sonradan beri 6 tane içtim. İçtikten sonrada çok pişman oldum. Kendimi suçlu hissettim. Sürekli “Ne gerek vardı” Ne oldu yani içtinde” gibi cümlelerle beynimi yemekle meşgulüm anlayacağın. Hadi içtin bari tadını çıkar. Oda olmuyor. Bir de geçen gün rüyamda 1 tane içmiştim. Onu saymıyoruz değil mi ? Sabah kalkınca kendimi suçlu hissetmiştim. Eyvah gerçekten içmiş olabilir miyim acaba diye baya düşündüm yatakta. Manyaklık parayla değil ki ! Bedava olunca da bol bol kullanıyorum işte. Belki bir irade sorunum vardır. Bilemiyorum. Ama bir sorunum olduğu çok belli.
Bu  arada isyan etmek istiyorum. Ama hiç halim yok açıkçası. Neden, niçin sorularını soracak durumda değilim. Kimseyle konuşup halimi anlatacak durumumda yok. Çünkü halimde bir farklılık yok. Her zamanki halim işte. Eksik şekilde yaşamaya devam ediyorum.. Kocaman bir eksiklik var gibi. Tek isteğim bu günle ilgili mesela. İş çıkışı hemen pijamalarımı giyip, koltuğa uzanıp şu evlilik programını açmak.. Boş boş ekrana bakacağım yine. Arada mutfağa gidip lavaş arası kaşar yemeğimi yapacağım. Ve “bu günde doydum”! Diyerek şükredeceğim. Her gün aynı şeyleri yemekten de çok sıkıldım.
Böyle eve girdiğimde mutfaktan en sevdiğim yemeklerin kokularının yayılmasını hayal ediyorum! Ama bu sadece hayal benim için. Çünkü mutfakta benden başkası yok. Bende de o kabiliyet yok. Lavaş arası kaşarı gözümde büyütüp mutlu olmaya çalışıyorum işte. Napiim. Başka bir şansım var mı ? Yok. Sanki çok mutlu bir hayatım varmış gibi bide sigarayı bıraktım. Çok gerekliymiş gibi.. Birde babam mutlu mutlu beni arayıp sigara raporu almıyor mu L Çok üzülüyorum.. Bak şu an ağlamak geçti içimden. Ama vazgeçtim. Ne gerek var ki ağlamaya ! Ağlasam ne değişecek. Belki akşam ağlarım. İşim gücüm yok nasılsa.
Ortada bir gariplik var aslında. Benimle alakalı bir gariplik. Hani bir cihazın yapımında teknik bir arıza vardır. Ve o cihaz dönem dönem bozulur. Bende öyleyim. Cihazlarda durum daha farklı tabi, imalat hatası olunca hemen piyasadan toplatabiliyorlar. Ama bende durum aynı şekilde işlemiyor işte J Hani Yalan Dünya’da Orçun’un babası Orçun için diyor ya “ Biz bunu yapamadık, olmadı bu” diye. Hah işte sanki bende tam olmamışım gibi J Manyağım demiştim değil mi ? Bak tam 2 dakika önce ağlamak üzere burnum karıncalanmıştı. Ve 2 dk sonrada gülüyorum.  Napiim ben böyleyim işte.
Hiç unutmuyorum ! Bir akşam çok mutsuzdum. Nedenini bilmiyorum ama çok pis ağlayasım vardı falan. Dedim dişlerimi fırçalayayım, makyajımı temizleyeyim, sonra yatmadan önce terasa çıkıp ağlar , sonrada yatarım diye planlamıştım! Yapmam gerekenleri yapıp terasa çıktım. Evet ağlamak için hazırım. Hadi başlayalım dedim. Ama oda ne ! Mahallede düğün mü var, Arka fonda çökertme çalarken ben nasıl ağlayacağım şimdi ? Dedim… Ve terasta 2-3 kere çökertme figürü ile yöresel düğün dansımı yapıp aşağıya inip yattım J Ağlamak için çıktığım terasta 2 çökertme oynayıp, kendi halime güle güle aşağı inmem nasıl bir rahatsızlık belirtisi acaba ? Bilen varsa lütfen söylesin.
Saçma bir yazı oldu farkındayım. Belki konuşmak istiyorumdur. Ama ağzımı açacak halim olmadığı için yazıyorumdur. Kim bilir ?
Şu sigarayı bir çırpıda bırakıveren insanlar. Nasıl garip geliyorsunuz şu an bana anlatamam. Bende aslında başarılıyım. Çokta kötü sayılmam. En azından tiryakiliğim kayboldu. Bu arada dün bir kitaptan bazı bölümler okudum. Bazı çalışmam gereken konular var. Konuların ne olduğunu söyleyemem. Çünkü çok saçma J
Bu blogta eğer yemek tarifleri verseydim nasıl olurdu diye düşündüm şimdi J Epey güldüğümü belirtebilirim. O zaman ilk tarif ile işe başlamak istiyorum. Lavaşı paketinden çıkartıp hafif ısıttığınız tost makinesinin içine açık bir şekilde yerleştirin. Düzgün bir şekilde kestiğiniz kaşarları ortasına dizin ve rulo haline getirin. Ve tost makinasının kapağını kapatıp 4-5 dk pişmesini bekleyin. 5 dk içinde etrafından kaşarların eridiği geleneksel C.Y. yemeğiniz hazır oldu işte J Şimdi 4 parçaya bölüp afiyetle yiyebilirsiniz…
Yarın ki tarifim de Noodle olacak. Aslında yarına kadar sizi bekletmek istemem. Hazır işimde yok. Anlatayım o zaman.. Marketlerde satılan küçük paketler var. Tanesi 900 kuruş. Ama her markette olmayabilir. Paketi açıp kaynar suyun içine atın soslarını da atın. 3 dk kaynayınca yemeğiniz hazır.
Bu arada ben bu beslenme şekliyle sigarayı bıraksam ne işe yarar. Şu yediklerime bir bakın L Bir günde mantı tarifi vermek isterim. Derken yemek blogu maceramda böylelikle sona erdi J
Afiyet olsun !!
C.Y.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder