365 YAZI !

Her başladığı şeyi hevesini aldıktan sonra bir kenara atan benim gibi biri için 365 yazı çok önemli bir adımdır. Karakterimden mi yediğim, içtiklerimdenmidir bilinmez bende sanırsam biraz maymun iştahlılık var. Bugüne kadar başladığım hiçbir şeyde sonuna kadar gelmediğimi fark etmek yıllarımı almış olsa da nihayetinde farkına vardım. Kendimle ilgili bir çok sorunun farkına vardığım gibi.

Bu nedenledir ki. Evet sonunda karar verdim. Karar vermek ve başlamak bir işin yarısı derler. Bakalım bu benim için de geçerli olabilecek midir?

Bu bloğa günlük olarak yazılar yazmayı aklımdan geçirmiştim. Ama günlük rutin hayatımla hergün aynı şeyleri yazacağımdan korktuğum için daha çok günlük his durumumu yazmaya çalışacağım. (Günlük ve saatlik ruh hali sürekli değişen benim için yazı ve konu  sıkıntısı çekmeyeceğimden çok eminimJ
Bence iyi bir adım attım. (Eğer bu yazıyı yarın sabah gelip hemen silmediysem o zaman bu işi başarabileceğim)

Blog yazan diğer kişilere soruyorum ? Sizlerde Bloğunuz da yazdıklarınızdan, uyumaya çalışırken rahatsız oluyor musunuz ? Ben ilk denememde, benim hayatımın ve duygularımın bir başkası tarafından okunmasından çok ama çok rahatsız olmuştum. Sonuçta bu benim özelim. Ve bu özelimi nasıl olurda internet gibi bir boşluğa attığıma inanamamıştım. Ve tabiî ki ertesi sabah koşarak ofise gelip tüm yazılarımı silmiş ve rahatlamıştım. Ama bu sefer kararlıyım!

Bu yazılar benim sürekli konuşan farklı kişiliklerimi biraz olsun rahatlatmak içindir, İçimi kemiren “kurma” huyumdan dolayı sanki içimde bir tahta kurdu var ve her fırsat bulduğunda çatır çatır kemiriyor gibi hissediyorum.  Yaşadığım travmaların etkileri sanırım yeni yeni ortaya çıkıyor. Veya kişilik olarak eski olan “ben” ile yeni olmak istediğim “ben”’in kavgaları bunlar sadece, belki de sadece deri değiştiren bir yılanın yaşadıklarını yaşıyor ama gözümde çok büyütüyorum. Neden bu ruh halinde olduğumu bende henüz keşfedemedim.

Benim için bu yazılar bir keşif süreci olacaktır. Yapmaktan en çok zevk aldığım ve yaparken kendimi en rahat dinleyebildiğim şeyin yazmak olduğunun farkına vardım. Uzun yıllar dostuma yazdığım mektuplarımı aslında kendime yazdığımın farkına vardığımda bunu keşfettim.

28 yaşında harika bir hayatı olan fakat sürekli hayatına bilinçli ve mantıklı olarak bıçak saplayan “ben”im için önümüzdeki 365 yazının hayırlı olmasını ve amacına ulaşmasını diliyorum.

Sevgilerimle.

C.Y.