365 yazı ve ben

365 yazı ve ben

3 Ocak 2012 Salı

KORKU


Daha önce yaşadığınız tüm korkulu anlarınızı toplamanızı istiyorum ! Ve topladığınız bu anları 2 ile çarpmanızı istiyorum. İşte ancak o zaman benim dün gece yaşadıklarımı tam olarak hissedebilmeniz mümkündür...
Karabasan ve kabus karışımı bir olay yaşadım. Karabasanın, daha önceden 2 kere başıma geldiği için ne kadar korkunç bir durum olduğunu iyi bilirim. Ama eğer karabasanınızda Felç olduğunuzu yaşıyorsanız!  bu durumun düşmanımın başına bile gelmemesini diliyorum.
“Yataktayım ve zangır zangır titremeye başlıyorum. Tüm vücudum deli gibi titriyor. Vücudumun hiçbir yerini kontrol edemiyorum. Dua’lar okuyorum içimden, dualardan medet ummaya çalışıyorum. 10-15 dakikalık bir uzun uğraş ve çırpınma durumundan sonra yatakta yan dönerek tutmayan ellerimden vazgeçip, başım ve kollarımdan yardım alarak yatakta doğrulmaya çalışıyorum. Bir yurt odasındayım. Üniversitedeki yurt odamın aynısı. Ve ben üniversitedeki yatağımın aynısında yatıyorum. Karşı yatağımda tanımadığım bir kız var. Uyanık ama üstüne yorganı çekmiş. Kapıya doğru olan karşılıklı 2 yatakta da arkadaşlarım oturmuş karşılıklı gülümseyerek muhabbet ediyorlar. Zar zor onların dikkatini çekiyorum. “Kötüyüm” kelimesini kullandığımda dışarıdan herhangi bir şey fark edilmemiş olsa gerek, bana gülümseyerek “hadi seni revire götürelim” diyorlar. Ben de tek başıma ayağa kalkmaya çalışıyorum. Üstümdeki uzun elbise şeklindeki pijamanın altına pantolon giyme çabamdan dolayı, Bacaklarımı görüyorum ! Bacaklarımın her yerinde kocaman su toplamaları var. Her yerinde, kollarımda, bacaklarımda… Bu manzaraya dayanamayacağım için bacaklarımı örtüyorum. Bu sırada arkadaşlarım önden revire gitmişler bile…. Bağırmak istiyorum. Deli gibi haykırmak istiyorum. Ama konuşamadığımın farkına varıyorum. Dilim şişmeye başlıyor ve ben ağzımı kapatamıyorum bile. Ve kendimi yatağa geri atıyorum. Hissiz bir vücut, şişmiş bir ağız ile sadece beklemeye ve dua etmeye çalışıyorum…
Bu durumu yaşarken bunun rüya olduğu konusunda kendimi telkin ediyordum! Defalarca bu gerçek olamaz çünkü ben rüya görüyorum diye söylesem de içimden. O titreme ve gelen felç hissinin ne kadar gerçek olduğunu yaşayabiliyorum…
Derken bir anda uyanıyorum. Ohh bir rüyaymış. Ama ben çok korkuyorum. Allahım bana yardım edin. Çok korkuyorum. Ağlamak üzere olduğum anlardan birindeyim yine… Acaba babamın yanında mı yatsam.. Hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyorum…
2 dakika sonra yatakta tüm bu düşünceleri kurarken bir deprem oluyor ! Hayır deprem rüyamda olmuyor. Gerçekten deprem oluyor. Yatağım sallanıyor sallanıyor ve benim elim kolum boşalıveriyor. Yataktan kalkmayı düşünemeyecek kadar basiretim bağlanıyor. Ve ağzımdan şu cümle çıkıyor “Allah’ım galiba sana geliyorum” . Bu cümleyi günümüzde geyik olarak kullandığımız için çok bir anlam ifade etmiyor olabilir. Ama o sırada benim yerimde olsaydınız “Allah’ın yanına gidiyor olmanın nasıl bir duygu olduğunu daha iyi hissederdiniz”
Derken babam yatağından kalkıp odama geliyor. Ben ağlamaklı bir ses tonu ile “Baba çok korkuyorum, çok korkuyorum, yanında yatabilir miyim” diyorum. Ve sevgili babam! “Korkma kızım geçti korkma” diyerek odadan uzaklaşıyor. Annem olsaydı yanımda yatardı, ah bu erkekler, ne kadar yüzeyselsiniz ve duygusuzsunuz diye kurmak için bundan daha iyi bir zaman olabilir mi ? Bence olamaz !
Bu korkulu anlarımın arka fonunu da anlatmadan geçemem. Yan komşumuz, yine çekmiş ! Ve gecenin 1’inde evde bangır bangır müzik dinleyerek içtiği şişeleri yerlere çarparak parçalıyor ! şangır sesleri, duvarlara vurma sesleri, bağırış ve çağırışlar !
Bir korku filmi için bundan daha güzel bir gece olabilir miydi ? Bence olamazdı. Bu korkunç anların etkisinden telefonda bana destek olan sevdiklerim sayesinde kurtuldum ! Ve hiç etmediğim kadar çok dua ettim. Ve “bu geceyi sağ salim geçirirsem, uzun bir zaman hiçbir şeyden şikayet etmeyeceğime söz verdim ! (Her zaman bir dileğimin karşısında bir adakta bulunurum ben J )
Veee sabah oldu. Güneşli ve sakin bir sabah. Hayat normale döndü. 3,1 lik bir depremde bu kadar bir korku yaşadıysam eğer 7-8 şiddetindeki depremleri yaşamış insanlara sabır diliyorum… İlk defa depremi bu şekilde hisseden biri olarak şimdi o insanları daha iyi anlıyorum…
Ve sevgili babam; niye benim yanımda kalmadın gece, neden yanımda yat demedin ? Sana çok kızdım. Ama çok kızdığım için sende kabus görmüşsün işte sonra J
Ve sevgili arkadaşlarım ; Neden revire beni almadan gittiniz. Neden koluma girmediniz ? J Allahtan siz rüya bölümündeydiniz. Çok kızmadım yani :P
C.Y.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder