KARAR

Paketimden 1 sigarayı çıkartıp yaktım ve küllüğüme koyup yazmaya başlıyorum. Derin nefesler çekiyorum sigaramdan. Çok derin çekiyorum ki ciğerlerimi iyice doldursun diye… Buradaki yazıların bir kısmını okumuşsanız eğer,  benim bir yolculuk yaşadığımın farkına varmışsınızdır. Sürekli eski olan ben ile yeni olacak “Ben” arasındaki farkları sıralıyorum buraya. Hayalimde olmak istediğim kişi için kedime bakıyorum uzun uzun. Ve diyorum ki böyle yapmalısın, şöyle olmalısın. Sürekli her gün olmayı hayal ettiğim o "iç huzuru yüksek insan" için çabalıyorum. Ders çalışıyorum, kararlar alıyorum, çoğunu uyguluyorum. Bazen bazı kararları uygulayamayıp başa dönüyorum. Sonra yeniden başlıyorum. Çünkü insan denemekten vazgeçtiği zaman yenilir bana göre.  Ve hayatımda değiştirmek istediklerimle ilgili katettiğim yolları gördüğümde kendimle resmen “Gurur duyuyorum”

Yine bir karar aşamasındayım. Bu kararı daha önceden defalarca vermiştim. Ve defalarca bu kararımı uygulayamamanın verdiği acizlik hissi ile yüzyüze kalmıştım. Ama olsun, İnsan denemekten vazgeçmemeli bence, Bu nedenle yine deneyeceğim. Başarısız olma ihtimalime rağmen denememekten iyidir diye düşünüyorum.

Ben sigaraya aşık bir insanım. Sabah kalktığımda aklıma ilk gelen şey hep sigara olmuştur. Her türlü koşulda sigara içmek için bir fırsatını bulabilirim. Şöyle bir baktığımda hayatımın büyük kısmını kaplamış sigara, yaşadıklarımda, hüznümde, acımda, mutluluğumda, yemeklerimde, kahve sohbetlerimde hep o vardı yanımda, elimde… Önceleri “ben onu seviyorum”, “bağımlı değilim ki” derdim hep. İstediğim zaman onu bırakabileceğimi düşünürdüm. Takii 10 yıldır hala bırakamadığımın farkına varana kadar. Bana göre bir sorunun çözümü, o sorunu kabul etmekle başlar, Kabul ediyorum ki ben sigaraya BAĞIMLIYIM… Bunu kabul ettiğime göre sorunu çözmeye başlayabilirim artık…

Daha önce ilaçla veya kendi kendime sigara bırakma yöntemini denemiş, 3 gün dayanıp, ne de olsa ben bağımlı değilmişim işte diyerek tekrar bir tane yakmıştım. O bir tanede hep sonrasını getirmişti .  Bu nedenle bu sefer daha önceki denemelerimi değiştirmeye karar verdim.

Karar verdim çünkü ; Sigara içmeyen kişilerin yanında kendimi 2. Sınıf vatandaş olarak hissediyorum. Herkes masasında keyifle muhabbet ederken ben kapı önlerinde soğukta sürünüyorum. Kül tablası gibi kokuyor olduğumu biliyorum. Cildimin rengi gittikçe garip ve donuk bir renk haline geliyor, dişlerim eskisi kadar beyaz değil ve kıyafetlerim, saçım kısaca ben sigara gibi kokuyorum. Tüm bunları olabilmek için de üstüne para veriyorum. Ve onun için zaman ayırıyorum.

Bu aşk güzeldi… Ama artık bana zarar veriyor. Ne aşklar bitmedi ki bu güne kadar, ben kimlerden vazgeçtim bugüne kadar, ben kimleri çıkardım hayatımdan, bir sigarayı mı bırakamayacakmışım ?Bu nedenle bugünden itibaren çalışmaya başlıyorum. Kendime bir gün belirledim. 21 Ocak 2012 tarihine kadar ben çalışmaya devam edeceğim. Beynimde oturmuş tüm yanlış bilgileri değiştireceğim. Kafamda canlandıracağım “Şuanda şu oldu, bu kişi bana bu cümleyi söyledi, benim kulaklarımdan duman fışkırıyor, sigara ? sigara ? Hayır buda geçicek ,,, Nefes al, bir bardak su iç, tuvalete git, ve gel” Kriz geçmiş J Yada en güzel yemekten sonra veya bir biranın yanında ve her an hissettiğim yoksunluk hissini önce beynimde bir güzel yaşayarak, ona mecbur olmadığımı kendime ispat edeceğim. Ve 21 Ocak tarihinde, güzel bir yarış sabahı tekne ile denize açılırken, etrafımda bir sürü yelkenli ve ben başarımı kutlayacağım J

İşte o cumartesi günü benim yeni hayatımın ilk günü olacak. Kendime olan güvenimin son derece yüksek olduğu bir gün olacak. O güne kadar bu zehri çekmeye devam edeceğim. Taa ki o gün geldiğinde sanki daha önce hiç sigara içmemiş biri olarak yelkenlileri selamlayacağım. O kendine güvenen yeni “BEN” olarak karşımdaki insanlara gülümseyeceğim…

AMİN !

C.Y.