GECMIS GELECEKTIR

Son birkaç günümü kukuman kuşu gibi düşünerek geçirdim. Düşündüm düşündüm, kendimle kavga ettim, bazı şeyleri sorguladım, bazı şeylerimi çöpe attım. Çocukluğumun güzel anıları aklıma geldi bazen, Gözüme makyaj malzemesi yerine uhu sürdüğüm için gözlerimin yapıştığı an aklıma geldi ! gülümsedim, Yada abimi deli edip odama kapandığımda onun beni odada sıkıştırma hayallerini, ben camdan 1. Kata inip annemin arkasına saklanarak suya düşürdüğümü hatırladım. Ne yapıp eder hep ben haklı çıkardım ! Ya da çocukken abimle izlediğimiz vampirli korku filminden sonra benden 5 yaş büyük olmasına rağmen onu nasıl yatağına yatırıp üstünü örttüğümü hatırladım. Beni şaka yoluyla boğmak suretiyle neredeyse öldürmek üzere olduğu deli anımız gözümde canlandı, Gülümsedim…

Uzun zamandır hiç aklıma getirmediğim kötü anılarımı da çıkardım ortaya. Aslında hepsi kendiliğinden geldi desem daha doğru olur… Yediğim kazıkları hatırladım birer birer. Sevgili kız arkadaşlarımın bana özenle attıkları kazıklar aklıma geldi. Ya da başıma gelen kötü anlar. Hepsini unuttuğumu sanmıştım aslında. Artık izleri kalmamıştır diye düşünmüştüm. Ama hepsi aslında ne kadar canlı bir şekilde duruyormuş beynimin gerekli yerlerinde! Sonra ailemi düşündüm. Beni yetiştiren annemi ve babamı, hafızamda kalanları çeyizim gibi açtım birer birer, 11 yaşımda babamın beni ilk defa daldırış anı geldi aklıma,13 yaşımdayken çalıştığım dalış teknesinde denize düşme anım geldi, Ailece yaptığımız tenis turnuvaları geldi mesela aklıma. Ben babamla , abimde annemle ortak olurduk. Ve her zaman galip gelen taraf benim tarafım olurdu. Teniste kasaba şampiyonu olduğum maç aklıma geldi, babamın heyecandan kortun etrafını arşınlanması gözüme geldi. Annemle yaptığımız mutfak anılarıma da baktım. “Kaç tepsi börek istersin” sorusuna “8 tepsi” cevabını geyik olarak versem de bana 8 tepsi börek yapan annemi hatırladım. Şömine başında toplanan sıcak, samimi ve kavgasız bir aileye sahip olduğumu hatırladım…Gülümsedim..

Sonra babamın iş hayatı aklıma geldi mesela ! Küçük bir çocuk olarak babamın iş yerinden güvenlik görevlileriyle dışarıya atılmaya çalıştığım an aklıma geldi. Babamın sicilini korumak için ne kadar soğukkanlı ve başarılı bir hamle ile gidip müdüre odasında yumruk vurmamak için nasıl sabrettiğini hatırladım. Koskoca müdürün ! Annemler 1 yıllığına İngiltere’ye gittiklerinde bana “senin annen artık başka çocuk edindi ve orada ona bakacak, seni unutacak burada” dediği an aklıma geldi. Küçücük bir çocuk olarak anneme telefonda “Başka bir çocuk bulmuşsun “ dediğimi hatırladım..Babamın 1 yıllık sürgün sürecini hatırladım mesela, Köpeğimiz o kadar hisliydi ki babamın dava kararıyla temelli geri geldiği gün resmen hissetmiş gibi çıldırmıştı evde. Müjdeli haberi ilk o bize bildirmişti. Yıllarca kendisine selam verilmeyen bir iş yerinde çalıştığı günler aklıma geldi. Babamın nasıl karakterli bir kişi olduğu aklıma geldi kısaca. Yılların sonunda tüm çekilen zor günlerin ardından hak ettiği yeri nasıl bulduğunu gördüm ve görmeye devam ediyorum.

Oturdum tüm geçmişimi bir bir gözümün önüne getirdim. Bu güne nasıl geldiğimi görmek istedim çünkü. Çünkü geçmişim beni oluşturanlardı. Ailem ve arkadaşlarımdı beni şekillendiren faktörler.  Şu araba reklamlarındaki söz var ya hani ! “Sizi farklı kılan Karakterinizdir” sözü hani. Çok etkilenmiştim bu sözden. Çünkü insanın karakteridir hayattaki yerini belirleyen. Eğer karakteriniz sağlamsa, mayanız tutmuşsa bir kere ! O zaman büyük fırtınalardan korkmamak gerekli hayatta. Ben geçmiş hayatımda benimsediğim bazı davranış şekillerinin farkına vardım. Üniversite hayatımda bana kazık atan kıza hiçbir şey yapmadım mesela! Ama onun kendi hayatını sonra nasıl mahvettiğini izledim. Ben buna sebep olmadım hiçbir zaman, Bana yapılanları bende başkalarına yapmalıyım gibi bir mantığa sahip olmadım. Çünkü biliyordum ki “Hayatta herkes herkesi çok iyi biliyor” Bugün bilmiyor olabilir belki, ben karakterimi koruduğum takdirde elbet yarın bilecektir. Bazı kişilerde bilmeyeceklerdir elbette ! Gözlük camlarını temizlemedikleri sürece hayatı puslu görmeye devam edeceklerdir bundan önce olduğu gibi ve bundan sonra olacağı gibi !

Hep dediğim gibi, “Hayatta ne edersen onu bulursun”  Bu cümleyi defalarca duyup yinede “etmeye” devam ediyorsan bulduklarından da yakınmayacaksın derim ben. Bu nedenle bu vesile ile ; Benim temelimi kendi düzgün karakterleri sayesinde doğru atan sevgili babama çok teşekkür ediyorum. Ve şu an hayatta olmayan sevgili Anneme de çok büyük bir minnet duyuyorum. Belki fiziken aramızda yoksun ama ! O senin bakışların, adalet duygun, olaylara karşı bakış açın ve her türlü zor duruma soğukkanlı bir şekilde çözüm bulma huyların varya  ! İşte onlar benimle devam ediyor…Hiç merak etme sen…

Kısaca çok teşekkür ediyorum…

C.Y.